Rok 2013
Rok 2013 jest natomiast rokiem poety Juliana Tuwima. A także rokiem kompozytora Witolda Lutosławskiego i chemika Jana Czochralskiego.
Skupmy się jednak na tym pierwszym, wybitnym poecie. W roku 2013 przypada sześćdziesiąta rocznica jego śmierci – zmarł 27 grudnia 1953 roku. W tym roku minie też sto lat od jego poetyckiego debiutu – publikacji wiersza “Prośba” w “Kurierze Warszawskim”.
“Obie rocznice stanowią okazję do oddania hołdu temu wielkiemu poecie, który kształtował język, wyobraźnię i społeczną wrażliwość wielu pokoleń Polaków, ucząc ich zarazem poczucia humoru i ukazując optymizm codziennego życia. (…) Poezja Juliana Tuwima jest jedną z najważniejszych w XX wieku propozycji uprawiania sztuki słowa. Bogata i różnorodna twórczość autora “Kwiatów polskich” stanowi żywotną i atrakcyjną propozycję dla odbiorców w każdym wieku. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu dorobku poety dla dziedzictwa narodowego, ogłasza rok 2013 Rokiem Juliana Tuwima” – głosi tekst przyjętej w grudniu 2012 uchwały.
Z życiorysu Juliana Tuwima
Urodził się pod koniec XIX wieku w Łodzi. Polski poeta żydowskiego pochodzenia, pisarz, autor wodewili, skeczy, librett operetkowych i tekstów piosenek, jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Współzałożyciel kabaretu literackiego „Pod Picadorem” i grupy poetyckiej „Skamander”. Bliski współpracownik tygodnika „Wiadomości Literackie”. Tłumacz poezji rosyjskiej, francuskiej, niemieckiej oraz łaciny. Podpisywał się ponad czterdziestoma pseudonimami m.in. Oldlen, Tuvim, Schyzio Frenik, Wim, Roch Pekiński. Dla nas, rodziców małych dzieci, znany przede wszystkim jako autor znakomitych, ponadczasowych wierszy dla dzieci, m.in. Lokomotywa, Ptasie radio, Okulary, Słoń Trąbalski, Bambo, Kotek, Abecadło, Rzepka.
Rok 2012 był rokiem Janusza Korczaka, którego pedagogika jest bez wątpienia ponadczasowa. Rok Korczakowski pomógł nam docenić go jako genialnego człowieka, wychowawcę i autora. Idee, które propagował kilkadziesiąt lat temu są aktualne także dziś. Dzięki temu pomnik Korczaka jest wciąż żywy. W minionym roku przypadły dwie ważne rocznice: pierwsza z nich to 70. rocznica śmierci pedagoga w Treblince (po wcześniejszym pobycie w getcie), druga – 100. rocznica założenia Domu Sierot w Warszawie.
"Przede wszystkim należy uczyć dziecko patrzeć, rozumować i kochać, potem dopiero uczy się je czytać; należy nauczyć młodzieńca chcieć i móc działać, a nie tylko wiele wiedzieć i umieć."
Janusz Korczak